Sarıyer, 35 mahalleden oluşan şehrin Avrupa yakasındaki ilçelerinden biridir. Beşiktaş, Kağıthane, Eyüp ile çevrili olan Sarıyer ilçesi oldukça tercih edilen bir ilçedir. 2009 yılında ilçe olma statüsünü kaybedip ancak 2012 yılında şişli sınırları arasında yer alan mahallerin Sarıyer ilçesine dahil edilmesiyle tekrar ilçe statüsüne ulaşmıştır. Bu ilçede yaşayan veya giden çoğu insan ilçenin içinde Bizans dönemine ait kalıntılar olduğunu bilir. Bizans döneminde yaşamış insanların izleri hemen hemen her sokağındadır. İlçe olmadan önce, daha doğrusu Bizans döneminde küçük bir kesime ve nüfus sayısına sahip olan ilçede insanların hemen hemen hepsi balıkçılıkla geçimlerini sürdürmekteydi. Balıkçı köyü diye de anıldığı söylenmektedir. 16. ve 17. Yüzyılda gelişmeye başlayan köyler sıralamasında Sarıyer ilk sıralarda yer aldı ve gelişmiş bir köy olarak kabul edildi. Burada yerleşik hayata geçen insanların da yalısı boğaz kenarında boy göstermeye başlamaya başladı. Köy gelişmeye başladığı sıralarda bazı gayrimüslimlerinde burada ikamet etmesine izin verildi. Ancak bu gelişim cumhuriyet döneminde gelişimini dondurmuş hale geldi. Sarıyer ilçesinin kurulumu 1930 yılında gerçekleşmiştir. İlçe çatalca yarımadası içinde yer alıyor olsa da bir yanı İstanbul boğazı bir yanı ise Karadeniz’e yönelik açılan bölümlerden oluşmaktadır. Bu ilçeyi boğaza olan uzantısından dolayı yerleşik halkı tercih etmektedir. Diğer bir taraftan Belgrat ormanına da bağlığı söz konusudur. Şehrin zengin ilçeleri olarak anılan ilçelerden biridir.
Sarıyerin mahalle ve köyleri
Sarıyer ilçesinin 23 mahallesi ve 9 köyü vardır
Sarıyer Mahalleri: Baltalimanı, Büyükdere, Cumhuriyet, Çamlıtepe, Çayırbaşı, Emirgan, Fatih, Ferahevler, istinye, Kazım Karabekir Paşa, Kireçburnu, Kocataş, Maden, Merkez, Pınar, Poligon, PTT Evleri, Reşit Paşa, Rumelikavağı, Rumelihisarı, Tarabya, Yeniköy, Yenimahalle.
Sarıyer Köyleri: Bahçeköy, Demirciköy, Garipçe, Gümüşdere, Kısırkaya, Kumköy (Kilyos), Rumelifeneri, Uskumru, Zekeriyaköy